اماں تیڈی قبر تے زینبؑ اُجڑ کے آگئی
اِک وی نہ بچیا جیڑے گھن نال میں بھراگئی

تروِنجا مہملاں دا میڈے نال قافلہ ہئی

ول تڑے وطن تے باقی کربل تے شام کھا گئی

اماں تیڈی قبر تے زینبؑ اُجڑ کے آگئی

اِک وی نہ بچیا جیڑے گھن نال میں بھراگئی

 

مجمے شرابیاں دے دربار فاسقاں دے

تبلیغ کیتے زینبؑ اوکھے سفر نبھا گئی

سینے تے سون والی مٹیاں تے سوندی رئی اے

نئی مِلیا پیو دا سینہ اوکو شام راس آگئی

 

کس کس کو رؤں اماں کس کس کے دُکھ سُناؤں

ویران ہو گیا گھر بیٹے بچے نہ بھائی

اِس درد ہر قدم تے عابدؑ نوں رَت روایا

کُل انبیاؑ دی غیرت وِچ شام بے ردا گئی

 

کچھ زخم ہیں چھپائے غازیؑ کی ماں سے میں نے

زخمی کلائیوں سے چادر نہیں ہٹائی

بھائی نے یوں چُنی تھی قاسمؑ کی لاش اماں

ہم نے صحابیوں میں جیسے سند اُٹھائی

 

مقصودؔ حوصلہ ہئی بنتِ علیؑ دا جیڑی

اِتنے ستم اُٹھا کو وطناں تے جیندی آگئی

کہتا تھا زیرِ خنجر مظلوم پانی پانی

لیکن یہ تیری زینبؑ پانی پِلا نہ پائی

 

(مقصودؔ جعفری،محسنؔ جعفری)

 

Share in
Tagged in