غازیؑ دیاں بھیناں
غازیؑ دیاں بھیناں وسدیاں پتھراں وچ تِن دِن تائیں ٹردیاں آئیاں
بازار دے لوکی تھک گئے نئیں تھکیاں زہرہؑ جائیاں
اِنج شام دے سفر وچ بے نام رئیاں قبراں
کس جا تے کیڑا ڈگیا نئیں ماواں نوں وی خبراں
بس ماں زہرہؑ اے جاندی جنے لاشاں دفنائیاں
زینبؑ اے نام کس دا ظالم نے جد اے پُچھیا
زہرہؑ دی نُوواں اپنا اِیویں فرض نبھایا
میں زینبؑ ہاں میں زینبؑ ہاں رئیاں کیندیاں اے بھر جائیاں
بیوہ بہن دے دُکھ نوں بس ویر جاندا اے
قاسمؑ دی موت تو ودھ اونوں غم اے کھا گیا اے
لوکاں عابدؑ دے سامنے کبریٰؑ نوں رسیاں پائیاں
غازیؑ دے بازواں نوں شبیرؑ جیویں چومیا
وقتِ رہائی اونوں جدوں لُٹدا مال مِلیا
سجادؑ نے اویں قید وچ چدراں اکھیاں نَل لائیاں
قبرِ سکینہؑ اُتے سجادؑ وین کیتا
میرے صبر تے مینوں آ سینے لا لے بابا
پتراں نوں دفن تے کیتا اے تو دھیاں نئیں دفنائیاں
غازیؑ دے باد بھیناں بے آسرا جو ہوئیاں
سر ننگے مجمیاں وچ تِن دِن کھلوتی رئیاں
جیڑی ماں دی قبر تے روون لئی ادھ رات دے ویلے آئیاں
اکبرؑ دی موت تو ودھ عابدؑ لئی دُکھ سی اکبرؔ
میت سکینہؑ دی جد رکھ کے قبر دے اندر
زخمی گردن تے ہتھاں چوں ہتھاں نَل رسیاں لائیاں
(حسنین اکبرؔ)
